Mercedes 190E 2.3 16V
KPIMA, KPIMA, KPIMA!
Που δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στους αγώνες Ράλλυ μόνο σε αυτοκίνητα με
την κίνηση στους δύο τροχούς και ατμοσφαιρικούς κινητήρες.
Που η Μερτσέντες δεν συμμετέχει επίσημα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ.
Που οι Αγγελίδης-Γουσέτης δεν έχουν εξασφαλίσει χορηγό ώστε να
χρησιμοποιήσουν την έκδοση γκρουπ A της 16βάλβιδης 190 και να ταράξουν για
τα καλά τους συνδυασμούς με την κίνηση στους τέσσερις τροχούς.
Κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
Φωτογραφίες: Βασίλης Γιαννακόπουλος
«ΜΗΝ το φυλάς, μην αφήνεις γκάζι, μην αλλάζεις συχνά ταχύτητες, κράτα ψηλά
τον κινητήρα.» Όλα αυτά και άλλα πιο ριψοκίνδυνα από τον Τάσο Γουσέτη,
συνοδηγό του Γιώργου Αγγελίδη και άτυπο τιμ μάνατζερ της ομάδας που έκλεψε
την παράσταση στο Πρωτάθλημα Ράλλυ του 1993.
Σωστά καταλάβατε... Βρισκόμαστε στη βόρεια, «κακή» πλευρά της υπερειδικής
στην Ανάβυσσο, «δεμένοι» στα κόκκινα ανακλινόμενα μπάκετ της λευκής
Σάικλον-Μερτσέντες 190E 2.3-16. H θέση οδήγησης είναι τέλεια, το μεγάλο
τιμόνι δανεισμένο από μία «200άρα ταξί» όπου τοποθετήθηκε το γνήσιο με το
air bag, μας προβληματίζει και μας προκαλεί σε αλλεπάλληλες κινήσεις,
άλλοτε για τοποθέτηση του 4θυρου σεντάν των άπειρων κιλών και άλλοτε για
διόρθωση των ατελείωτων πλαγιολισθήσεων που διαγράφει η κατασκευή.
Λίγο αργότερα, ο αρχιφύλακας-πρωταθλητής Γρηγόρης Νιώρας σε ρόλο
ευκαιριακού συνοδηγού, θα αναφωνήσει: «ωραία είναι εδώ μέσα, αισθάνεσαι
σιγουριά, ασφάλεια, δεν σκονίζεσαι και πάει... γρήγορα».
Θα συμπληρώσουμε ότι «πάει» σαν τον άνεμο είτε με το πλάι στις στροφές είτε
ίσια στις ευθείες, ότι δεν κουράζει χάρη και στο πολύ καλό σύστημα
κυκλοφορίας του εξωτερικού αέρα (το σύστημα κλιματισμού πουλήθηκε στον
κύριο με το ταξί) και ίσως το κυριότερο, περνάει με χαρακτηριστική άνεση
τις ανωμαλίες όποτε και όπου προκύψουν. Ακόμη και αν βρεθείς
απρογραμμάτιστα και σε γωνία τοποθετημένος μέσα σε κακό κομμάτι θα βγεις
νικητής χάρη στην εκπληκτική ανάρτηση κατασκευής του Γερμανού Φρίκερ.
Ίδια γεύση και στη διαδικασία της επιβράδυνσης. Βαρύ αυτοκίνητο, αλλά
επιβραδύνει εντυπωσιακά, είτε με τα τέσσερα δισκόφρενα όπου έχουν
τοποθετηθεί εξελιγμένα υλικά τριβής, είτε με τη διαδικασία άφημα του
γκαζιού και κατέβασμα από τη θέση 3 στη θέση 2 ευθεία μπροστά. (H 1η είναι
αριστερά και κάτω.)
Ζήτω η φιλοσοφία της παλιάς καλής συνταγής είναι το αρχικό συμπέρασμα.
Ατμοσφαιρικός κινητήρας 2.3 λίτρων, 16 βαλβίδες, 200 -το πολύ- ίπποι,
άγνωστη τιμή της ροπής (κατά τον κατασκευαστή: 185 ίπποι/6000 σ.α.λ., 24
kg.m/4500 σ.α.λ.) και ίσως το κυριότερο για θεατή και πλήρωμα, κίνηση μόνο
στους πίσω τροχούς των 15 ιντσών που φιλοξενούν φαρδιά τρακτερωτά λάστιχα
της Μισλέν. O έλεγχος μέχρι κάποιο σημείο διατηρείται χάρη στο «μπλοκέ»
διαφορικό, η επόμενη φάση με περισσότερο γκάζι περνάει από την απόλαυση
στην ευτυχία αλλά από εκεί και πέρα, ευθυγραμμίζοντας και με το άγχος του
χρονομέτρη, προσοχή.
Στο αποκαλούμενο όριο, με 3η και... 4η στο κιβώτιο, το βάρος κάνει την
εμφάνισή του, η κρεμαγιέρα με την υδραυλική υποβοήθηση αποδεικνύεται αργή
(στο «παιχνίδι» ανταποκρίνεται περίφημα), το ελεγχόμενο διαφορικό
«τελειώνει», δεν λείπουν τα σπιναρίσματα και γενικότερα, η κατασκευή
προδίδει τα χαρακτηριστικά της, αποκαλύπτοντας το ταλέντο του χειριστή.
Καλό και αξιόπιστο αυτοκίνητο η αγωνιστική 190 κατηγορίας N, ιδανικό για
στροφές διαρκείας και για κομμάτια με αλλεπάλληλες στροφές (από τη μία στην
άλλη όπως τότε...), αλλά από εκεί και πέρα, απαιτούνται γνώσεις και ταλέντο
για να σημειώσεις 10.40 και κάτι στα Σήμαντρα και κάτω από 14 στα 22 χιλ.
στο Πρινοχώρι.
Υπόκλιση λοιπόν στον «Γιωργάκη» Αγγελίδη που δαμάζει τη «γερμανίδα» ακόμη
και στα στενοσόκακα της Κινέτας και αντίστοιχη κίνηση στον παρακαθήμενο
«χότζα». O «κληρούχας» (είμαστε μαζί και με τους Λ. Κύρκο, Δ. Πρασόπουλο
στο Π.Ν.) δεν χάνει το θάρρος του ούτε στις γρήγορες δεξιές στις Καρρούτες
και ενώ ο οδηγός του είναι έτοιμος να περάσει τον επιλογέα από τη θέση 4
στη θέση 5 όλα αυτά με μακριές σχέσεις και μακρύ διαφορικό που γίνεται
ατελείωτο με τα ψηλά τρακτερωτά (16-62 ή 65/15). Προμηθευτής το
Τζένεσις-τιμ ελέω Σάικλον, που είναι ο βασικός χορηγός της προσπάθειας.
Χειροκροτήματα όμως ανήκουν και στα επτά μέλη της ομάδας που επανδρώνουν τα
τρία αυτοκίνητα σέρβις (όλα Μερτσέντες φυσικά).
Ακούραστοι και γνώστες των γερμανικών κατασκευών, οι φανοποιοί K.
Βουδούρης, Γ. Ασημακόπουλος, B. Νέζης και Γ. Καραμήτρος ενίσχυσαν το
αμάξωμα και τοποθέτησαν τον κλωβό ασφαλείας (ρολ κέιτζ), ενώ οι μηχανικοί
Σ. Λέφας, M. Ιωσηφίδης και A. Ραδιώτης «αξιοποίησαν» τα κάμποσα καλούδια
που τους προμήθευσε ο Φρίκερ (σάιλεντ μπλοκ, δίσκος συμπλέκτη, ανάρτηση,
κ.λπ.) και όλοι μαζί εμπιστεύτηκαν το αυτοκίνητο στο δίδυμο του πληρώματος,
υποσχόμενοι 5 αγώνες χωρίς επεμβάσεις και με εξασφαλισμένους τερματισμούς!
H συνέχεια τους δικαίωσε και έναν αγώνα πριν το τέλος του Πρωταθλήματος
στην ανεπίσημη κατάταξη φιγουράρουν στην τρίτη θέση του θεσμού για
αυτοκίνητα N-A και στη δεύτερη της κατηγορίας N. Όλα αυτά, στα πολύ δύσκολα
Ράλλυ του Ελληνικού Πρωταθλήματος όπου τα βράχια έγιναν σκόνη αλλεπάλληλες
φορές.
Το σημαντικότερο; Μαζί γκρεμίστηκαν και τα όνειρα άλλων φιλόδοξων
συνδυασμών με αυξημένους οικονομικούς προϋπολογισμούς, εμπειρία, ταλέντο
και το κυριότερο, συστήματα μετάδοσης και στους τέσσερις τροχούς.
H παρουσία τους και η προσπάθειά τους κάθε άλλο παρά πέρασε απαρατήρητη. Οι
θεατές είδαν, απήλαυσαν, χειροκρότησαν, οπισθοχώρησαν όταν ο τρίτος όγκος
της ουράς «κρεμάστηκε» έξω από το δρόμο και μετά από όλα αυτά είχαν
τουλάχιστον ένα σοβαρό λόγο ώστε να συνεχίσουν και στην επόμενη και στην
μεθεπόμενη ειδική διαδρομή. Αντίστοιχα ευαισθητοποιήθηκε ο ειδικός Τύπος
και όσοι δεν είχαν την ευκαιρία αυτοψίας, πήραν τα μηνύματα διαβάζοντας ή
παρακολουθώντας TV και δήλωσαν παρόντες στην επόμενη αναμέτρηση.
Ζήτω το θέαμα λοιπόν αλλά και η αποτελεσματικότητα κάτω από ρετρό συνθήκες
που όμως καταφέρνουν και διατηρούν εν ζωή το θεσμό των Ράλλυ που κάθε άλλο
παρά ευημερεί τουλάχιστον στη χώρα μας.
Σε πρώτο πρόσωπο μας άρεσε η λευκή 190, μας θύμισε άλλες εποχές καλά
φυλαγμένες στην καρδιά και πέρα από τη διαπίστωση για τις δυνατότητες του
οδηγού, εξακριβώσαμε από πρώτο χέρι και την εκπληκτική συμπεριφορά της
ανάρτησης μέσα και... έξω από το δρόμο, εκεί που μόνο με αυτοκίνητα «εκτός
δρόμου» μπορείς να επιβιώσεις.
Μακάρι οι «δύο», που αντιμετωπίζουν ψύχραιμα την επιτυχία (ο οδηγός
διακριτικά, ο συνοδηγός με το απαράμιλλο χιούμορ του) να εξασφαλίσουν
χορηγό που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν με 6 ταχύτητες στο δεξί χέρι και
με περισσότερους από 300 κάτω από το καπό. Το «πράγμα» με μεγάλα φρένα και
τροχούς 16 ιντσών θα ισοπεδώνει τα πάντα σε άλλους χρόνους και το κυριότερο
για όποιον τυχερό επενδύσει τοποθετώντας τα διακριτικά του στις τεράστιες
επιφάνειες, οι θεατές δεν θα έχουν μάτια και λόγια για άλλες συμμετοχές.
Καλά και αποτελεσματικά τα τετρακίνητα αυτοκίνητα, αλλά απόντων μοντέλων
κορυφής τα λοιπά, έκδοσης γκρουπ N και γκρουπ A περασμένων γενεών δεν
προσφέρονται για υπερθέαμα...
Ζήτω η πίσω κίνηση και οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες, δύο φορές ζήτω στους
Γερμανούς τεχνικούς της Μερτσέντες που ακόμη και σήμερα καταφέρνουν να
κατασκευάζουν αυτοκίνητα που αν και χωρίς μετατροπές επιβιώνουν στα δύσκολα
ελληνικά βράχια!
Από εκεί και πέρα; Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια στους Γιώργο Αγγελίδη και
Τάσο Γουσέτη. Οι αγνοί θεατές των Ελληνικών αγώνων τους ευγνωμονούν._Σ.Χ.
Καλή όρεξη Πέπο. O παπαγάλος-μασκότ της ομάδας χαρακτηρίζει και το χιούμορ
που δεν λείπει σε πλήρωμα και τεχνικούς.ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ-ΓΟΥΣΕΤΗΣ-ΜΕΡΤΣΕΝΤΕΣ
Με τη γλώσσα των αριθμών...
O τριαντατριάχρονος Γιώργος Αγγελίδης ξεκίνησε την εμπλοκή του στους αγώνες
το 1981 με μία Τογιότα Κορόλα γκρουπ 1. Στη συνέχεια μέσω Νισάν 120Y Γκρουπ
2 (1982), Τογιότα Στάρλετ (1987) και Πεζό 205 1.6 Ομ. N (1990), περνάει το
1991 στη Μερτσέντες 190E 2.3 16V Ομάδας N. Μόνιμος συνοδηγός του είναι ο
τριανταπεντάχρονος Τάσος Γουσέτης.
H συγκομιδή διακρίσεων του συνδυασμού στο πρωτάθλημα ράλλυ είναι ιδιαίτερα
αξιόλογη. Ας την δούμε αναλυτικά:
1991: Ράλλυ Ακρόπολις, 20ος γενικής κατάταξης και 3ος Ομ. N Ράλλυ
Ερμής, 6ος γενικής και 3ος Ομ. N
1992: Ράλλυ Φθιώτιδος, 13ος γενικής και 4ος Ομ. N
Ράλλυ Ερμής, 4ος γενικής και 2ος Ομ. N
1993: Ράλλυ Δωδώνης, 4ος γενικής και 2ος στην Ομ. N
Ράλλυ Ολύμπιο, 3ος γενικής και 2ος στην Ομ. N
Ράλλυ Ακρόπολις, 16ος γενικής, 6ος Έλληνας και 3ος Ομ. N
Ράλλυ ΕΛΠΑ, 7ος γενικής, 4ος Έλληνας και 3ος Ομ. N
Ράλλυ Δ.Ε.Θ., 4ος γενικής και 2ος Ομ. N
TEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κύλινδροι 4
Κυβισμός 2299 κ.εκ.
Βαλβίδες 4 ανά κύλινδρο
Εκκεντροφόροι 2EEK
Τροφοδοσία Ηλ. ψεκασμός
Μεγ.ισχύς 185 ίπποι/6200 σ.α.λ.
Μεγ.ροπή 24 kg.m/4500 σ.α.λ.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Εμπρός: Γόνατα ΜακΦέρσον με ξεχωριστά ελικοειδή
ελατήρια, ψαλίδια βάσης, αντιστρεπτική ράβδος.
Πίσω: Ανεξάρτητη πολλαπλών συνδέσμων με
εγκάρσιους και διαμήκεις βραχίονες,
τηλεσκοπικά αμορτισέρ και ελατήρια,
αντιστρεπτική ράβδος.
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Δίσκοι αεριζόμενοι 284 χιλ.
Πίσω Δίσκοι 258 χιλ.